Drodzy Montessorianie,

Bardzo dziękujemy wam za tak liczne przybycie na tegoroczną konferencję. W tym roku w konferencji wzięło udział 350 osób z kraju i zagranicy – czyli o 100 osób więcej, niż w ubiegłym roku! Środowisko montessoriańskie, jak widać, z roku na rok staje się coraz liczniejsze. Bardzo się z tego cieszymy i już teraz zapraszamy wszystkich na III Ogólnopolską Konferencję Montessori w 2013 r.

W tym roku motywem przewodnim konferencji było hasło „Montessori łączy”. W konferencji wzięli udział nie tylko dyrektorzy i nauczyciele placówek montesoriańskich, ale również sympatycy, rodzice i osoby związane z nauczaniem konwencjonalnym. Cieszymy się, że ta metoda znajduje zainteresowanie wśród tak licznego i zróżnicowanego grona polskich pedagogów.

Tegoroczna konferencja dla wielu naszych gości była również okazją do ponownego spotkania osób poznanych w roku ubiegłym. Wielu jej uczestników, rozglądając się wokoło i poznając tak wiele twarzy, które jeszcze przed rokiem były dla nich obce, stwierdziło, że „czuje się jak u siebie w domu”. Tym bardziej cieszymy się z tego faktu i dziękujemy Joannie Maghen
za jej wysiłki, dzięki którym montessorianie w Polsce zaczynają budować jedną ogromną, wspierającą się rodzinę. Przekonanie o podziałach w tym środowisku zdaje się powoli odchodzić do lamusa.

Bardzo dziękujemy wszystkim osobom, które na konferencji przedstawiły swoje placówki w postaci plakatu – w tym roku było ich znacznie więcej niż w ubiegłym, w tworzeniu plakatów brali udział zarówno nauczyciele, jak i dzieci.

Rok 2012 r. jest rokiem Janusza Korczaka – człowieka, który mawiał: „nie ma dzieci, są ludzie”. Jego życie, idee i podejście pedagogiczne, jak się okazuje, bardzo zbieżne z montessoriańskim, przybliżyła nam w sposób niezwykle ciepły i interesujący pani Krystyna Starczewska, znana pedagog, filozof i etyk.

Ogromnym powodzeniem cieszyły się wykłady Patty Sobelman, która na przykładzie swojej szkoły, Pines Montessori School w Texasie, ukazała nam, w jaki sposób dyrektorzy placówek mogą rozwijać atmosferę akceptacji, wsparcia i twórczego rozwoju w swojej placówce, wspierać swoich pracowników w budowaniu dobrych relacji pomiędzy nimi, a także polepszać efektywność ich pracy. Kiedy rozmawiamy o cechach, jakie powinna posiadać placówka montessoriańska, najczęściej odnosimy się do potrzeb dzieci. Patty pokazała nam, że otoczenie placówki Montessori budują nie tylko dzieci i ich rodzice, ale także pracujący w nim dorośli, którzy – podobnie jak dzieci – w odpowiednio przygotowanym przez m.in. dyrektora środowisku, rozwijają swój potencjał, z korzyścią dla wszystkich zainteresowanych stron. Tak jak w ubiegłym, również i w tym roku biomy prezentowane przez Sharon Duncan cieszyły się ogromną popularnością. Już dziś wiadomo, że przygotowane przez nią materiały na stałe wchodzą na półki polskich przedszkoli. Sposób widzenia świata, jaki zaproponowała, jest ogromnym wkładem w edukację naszych dzieci w kierunku rozumienia harmonii i zależności istniejących w otaczających nam środowisku. Co za tym idzie, wspiera on wychowanie dzieci do pokoju, o którym tak często mówiła Maria Montessori. W październiku Sharon ponownie odwiedzi Polskę, z czego już dziś bardzo się cieszymy i z radością ją zapraszamy.

W tym roku Paul Epstein, pod hasłem „no more ‘good job’” (dosł. nigdy więcej „dobra robota”) zaintrygował nas swoim wykładem o szkodliwości pozornie niewinnych pochwał. Często kierujemy je do dzieci, ale równie często słyszymy je od naszych przełożonych. Tworzą one presję bycia wiecznie doskonałym, którą odczuwa zarówno dziecko, jak i nauczyciel. Wyrażane przez dorosłych i szefów słowa „wsparcia” tworzą atmosferę braku przyzwolenia na dokonywanie błędów, a tym samym uczenie się, budzą poczucie winy, że nie jesteśmy naprawdę tak dobrzy, jak sugeruje to pochwała. Z drugiej strony Paul pokazał nam, w jaki sposób możemy „chwalić” nasze dzieci w sposób budzący w nich poczucie wartości i pewność siebie. Wielu z nas wyszło z wykładu z przekonaniem, że od dzisiaj koniec z pustymi pochwałami, dla dobra wszystkich. Z ciepłym przyjęciem spotkała się także jego książka o obserwacji: „The C.O.R.E. Observation System”. Mamy nadzieję, że wkrótce ukaże się jej polskojęzyczna wersja, co uczyni ją dostępną szerszemu gronu odbiorców.

Z dużym zainteresowaniem wysłuchaliśmy prezentacji Laury Dupree, która przybliżyła nam problemy edukacji najmłodszej grupy przedszkolaków – tzw. „toddlers”. W Polsce coraz liczniejsze są placówki montessoriańskie zajmujące się także tą grupą wiekową dzieci (1,5–3 lat). Co za tym idzie, wzrasta zapotrzebowanie nauczycieli na kształcenie w tym kierunku. Tym bardziej dziękujemy Laurze za podzielenie się wiedzą odnośnie potrzeb dzieci najmłodszych oraz sposobów ich zaspokajania. W języku polskim nie istnieje jeszcze odpowiednik słowa „todddlers” – gorąco zapraszamy wszystkich do tworzenia słów określających tę grupę wiekową. Być może któreś znajdzie stałe miejsce w używanej przez nas terminologii pedagogicznej. Laura poprowadzi kurs dla nauczycieli tych grup przedszkolnych, na który serdecznie zapraszamy. Szczegóły na stronach Instytutu.

Obok wykładów dla szerokiego grona zainteresowanych, konferencja oferowała także warsztaty i spotkania dla dyrektorów placówek, będące okazją do poznania siebie nawzajem, wymiany doświadczenia i informacji. Dziękujemy Patty Sobelman za podzielenie się praktyczną wiedzą o tym, jak połączyć ideę miłości do dzieci i edukacji Montessori z pragmatycznymi aspektami prowadzenia placówki edukacyjnej.

Na zeszłorocznym spotkaniu pojawiła się propozycja spotkań dyrektorów placówek położonych blisko siebie. Z tym większą radością usłyszeliśmy, że spotkania te doszły do skutku, a także, że planowane są następne. To pokazuje, jak życzliwym środowiskiem są montessorianie. Wśród nich każdy może liczyć na wsparcie innych osób. Jak wspominała Patty na swoich wykładach: „dzieci na świecie wystarczy, nie trzeba o nie konkurować, trzeba natomiast wspierać się nawzajem”.

Potrzebę utworzenia regularnej grupy wzajemnego wsparcia wyrazili wszyscy obecni na spotkaniu dyrektorzy. Dlatego też prosimy, aby osoba, która na spotkaniu zobowiązała się do spisania protokołu oraz rozesłania informacji po konferencji skontaktowała się z Joanną Maghen (instytut.montessori@gmial.com). Dyrektorzy, którzy są chętni do współpracy z innymi, dzielenia się doświadczeniem i wiedzą na regularnie odbywających się spotkaniach proszeni są o zgłaszanie (podając swoje imię i nazwisko, nazwę i adres placówki oraz jej dwu -trzy zdaniowy opis, a także adres kontaktowy e-mail). Po przesłaniu tych informacji na adres Polskiego Instytutu Montessori, zostaną one dołączone do powstającej ogólnopolskiej bazy danych placówek montessoriańskich, a następnie udostępnione wszystkim innym dyrektorom z tej grupy. Zgodnie z sugestią, jaka padła na spotkaniu, proponujemy, aby spotkania odbywały się raz na 4-6 tygodni. Rozkład spotkań – miejsc i terminów – będzie rozsyłany do wszystkich uczestników grupy w październiku. Każdy/a dyrektor/ka może zgłosić chęć zaproszenia do siebie innych dyrektorów. Informacja o spotkaniu powinna być przysłana na adres mailowy Joanny Maghen oraz pozostałych dyrektorów grupy. Do grupy może należeć każdy dyrektor ze środowiska montessoriańskiego.

Niezwykle ważnym wydarzeniem tegorocznej konferencji było ogłoszenie współpracy PIM oraz Wyższej Szkoły Pedagogicznej TWP w Warszawie. Od przyszłego roku, tj. 2013 r., wszystkie programy PIM będą miały status studiów podyplomowych. Status ten dotyczy wszystkich kursów PIM: Montessori dla najmłodszych, Wczesnej Edukacji Montessori (2,5–6 lat), programu wakacyjnego i stacjonarnego, Edukacji Wczesnoszkolnej Montessori (6– 9 lat). Wciąż trwają zapisy na powyższe kursy, zainteresowanych zachęcamy do odwiedzenia strony Instytutu.

Konferencja powstała dzięki staraniom bardzo wielu osób. Chcielibyśmy bardzo podziękować wszystkim tym, dzięki którym ta konferencja odbyła się:
Dziękujemy pani Agnieszce Barbasiewicz – koordynatorowi całej konferencji. Agnieszka niedawno urodziła córeczkę, a mimo to podołała wszystkim obowiązkom związanym z organizacją tego przedsięwzięcia. Jesteśmy pełni podziwu dla jej pracy.
Bardzo dziękujemy Szkole Przymierza Rodzin w Warszawie za gościnę i serdeczne przyjęcie.

Dziękujemy tłumaczom i ekipie od sprzętu nagłaśniającego.
Dziękujemy kadrze Polskiego Instytutu Montessori za pomoc przy organizacji konferencji oraz wszystkim wolontariuszom, którzy w wielu momentach wspierali organizację naszej konferencji.
Do zobaczenia w przyszłym roku!